27 kwietnia 2011 roku ostatni męski rocznik zakończył naukę w naszej szkole. Rozpoczynał ją w Archidiecezjalnym Męskim Liceum Ogólnokształcącym i chyba czuł się rocznikiem AMLO właśnie. Niejeden zresztą garnitur jawił się ozdobiony bordowym amlowskim krawatem (tu odsyłamy również do artykułu o maturach). Nie odtańczono już co prawda tańca Greka Zorby, ale o symboliczny akcent męski uroczystości pożegnania zatroszczyły się dziewczęta z klas drugich i pierwszych, kiedyś uroczyście witane tutaj przez obecnych maturzystów.

Oprócz abiturientów, ich rodziców, nauczycieli i dyrekcji - oraz uczennic - obecni byli także: Absolwenci AMLO z dwóch ostatnich lat, wiernie nam towarzyszący ks. Proboszcz Lasu Bielańskiego, Wojciech Drozdowicz, pani dr Małgorzata Furgała z UKSW, koordynująca współpracę szkoły z uczelnią, ks. Krzysztof Jarosz - kierownik internatu z czasów pierwszej klasy kończącego szkołę rocznika oraz ks. Robert Wyszomirski - były dyrektor, z czasów klasy pierwszej i drugiej. Wszystkim im bardzo dziękujemy za obecność, za towarzyszenie nam w tym momencie szczególnego pożegnania.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą świętą w kościele pokamedulskim. Już w szkole pan wicedyrektor Kowalczyk zaprosił nas do wysłuchania utworu poezji śpiewanej i rozdał dyplomy ukończenia katechizacji, pamiątkowe książki oraz tablice z wizerunkami tegorocznych absolwentów, tzw. tableau. Zawisło ono również w szkole.

Nastąpiło indywidualne pożegnanie każdego z uczniów przez wychowawców oraz wręczenie nagród przez pozostałych nauczycieli tym, którzy wyróżnili się szczególnie na jakimś polu - sportowym, teatralnym, liturgicznym, biologicznym, matematycznym... W końcu dziewczęta wręczyły każdemu z panów jabłko Adama wraz z utworem wierszowanym napisanym przez jedną z nich na tę okazję. Ważnym akcentem kończącym część oficjalną było jeszcze krótkie przesłanie - tak chyba należałoby je nazwać? - księdza Krzysztofa Jarosza, który nakreślił maturzystom obraz świata, w jaki wychodzą, dzieląc się tym, co jest dla niego samego w tym świecie drogowskazem; wreszcie zgodny dwugłos Przemka i Piotra, w którym podsumowali lata w szkole spędzone i podziękowali nauczycielom.

W części drugiej wysłuchaliśmy koncertu: zagrało nam kilku młodszych uczniów wraz z panem profesorem Przemysławem Gnatowskim (gitara), panem wicedyrektorem Tomaszem Kowalczykiem (organki) oraz - w ostatnim utworze - księdzem Proboszczem (wokal). Artyści zostali docenieni. Nadszedł czas jedzenia tortu, oglądania slajdów, nabierania świadomości, że czas szkolny i chwile wspólnie spędzone stają się wspomnieniem, indywidualnych jeszcze podziękowań.

Maturzystom życzymy uruchomienia całego swojego potencjału umysłowego w czasie egzaminów. I dostania się na wybrane studia. Będziemy o Was pamiętać.

Maria Gokieli, Elżbieta Malicka

A oto parę momentów z historii ostatniego męskiego rocznika w tej szkole: